In 1981 ging ik voor het eerst naar Egypte. Met mijn broer trok ik door het land. We hadden alleen de vliegreis geboekt. We zijn er een maand gebleven. Wij gingen voor het Farao tijdperk en zagen prachtige dingen. Het Egyptisch Museum, het gouden masker van Toet Anch Amon, de Piramiden van Cheops en Djoser, Tell el Amarna, het Dal der Koningen, de tempel van Hatjepsoet en Ramses, Dendera.
In Luxor kwamen we op een terras terecht en daar ontmoette ik Salem en we werden verliefd.
De vader van Salem, die van beroep bankdirecteur was, maar daarnaast ook politiek activist en columnist, bezat land aan de Nijl. Een deel daarvan werd door een vriend van hem commercieel geëxploiteerd als restaurant, waar je ook kon dansen. Het andere deel werd bestemd als een terras voor iedereen. Hier konden de locale bevolking en toeristen thee, karkadee of cola drinken voor een paar piaster. Het was er fantastisch. Prachtige struiken met vruchten, bomen en de Nijl aan je voeten. Ik herinner me dat er muziek van Pink Floyd werd gedraaid “Wish you were here”, terwijl de zon onderging. Een bijna magisch moment, op het El Gezeera (het eiland), ook wel Casino genoemd. Salem en ik reden vaak op de motor naar het Bananeneiland, dit ging dwars door de velden heen. Hij bracht me ook in contact met de boerenbevolking.
Lees verder op mijn andere weblog, wat ik als dagboek gebruik:
http://gerimeftahkleurrijk.blogspot.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten